بهزاد و آیسان - گل پرپرم

سلام به دوستانی که هنوز میان و برامون کامنت میذارن

هرزگاهی که میام اینجا وقتی کامنت دوستان مهربون قدیمی خودمو میبینم خیلی خوشحال میشم

بله دوباره با تصمیم گرفتم زندگیو شروع کنم

2 سال پیش متاهل شدم اما هنوز تمام خاطرات گذشته برام زندس

هنوز برای آیسانم هر روز فاتحه میفرستم و یادش میکنم

هنوز چند وقت یکبار میام اینجا و کامنت دوستانو میخونم

هنوز با خوندن کامنت ها براشون ارزوی خوشبختی میکنم و حسابی یاد همه هستم

خیلی از وبلاگ ها پاک شده و دیگه نیستند ولی اونایی که هستند واقعا ایول داره

بچه ها دوستون دارم و همیشه برای همه دعا میکنم

سال 1394 مبارک

انشالله سال خوبی برای همه باشه

عزیزم به یادتم

سال نو بر همتون مبارک

انشالله عشقتون پایدار باشه و هر روز بیشتر

امشب یه دفعه دلم خواست بیان ایتجا و کامنتهای دوستان قدیمیو مرور کنم

راستش همیشه میام و اینکارو میکنم ولی یه حسی داشتم و اینکه باید یه چیزی بنویسم اونم توی اولین وبلاگم توی اینترنت

یادش بخیر اینجا چقدر رفت و آمد بود اما الان خیلی ساکته ، خیلی دلگیره البته انتظاری جز این نیست

راستش من بعد از اینجا توی بلاگفا ، وبلاگی نوشتم اما طاقت نیوردم و ادامه ندادم ، بلاگفا جای من نیست

رفتم پرشین بلاگ اونجا هم نوشتم اما اتفاقاتی افتاد و وبلاگ فیلت.ر شد

الان رفتم توی یه جای دیگه مینویسم

اره گفته بودم باید زندگی دوباره شروع کرد سخت بود اما ناشدنی نبود

چندتا از دوستان صمیمی ، وبلاگ جدید منو دارن و از وضعیت من باخبرن

خدا رو شکر

راستی بچه ها خیلی خیلی قدر همو بدونین و از اینکه همو دارین هر لحظه خدا رو شکر کنین

* آیسان عزیزم هر روز صبح به یاد تو در این دو سال فاتحه میخونم و هر روز برات آرزوی ارامش دارم خودت میدونی که هیچ زمانی از عشق و علاقم بت کم نمیشد و نشده ، خودت میدونی که الان در حال تایپ این کلماتم چه حالی دارم ولی میخوام اینجا ثبت بشه که بهزاد بی معرفت نبود*

بهزاد

اونایی که هنوز بعد از تقریبا 2 سال از اون اتفاق تلخ به یاد ما هستن و سلام به اونایی که دوستان کامنتی بودن

خیلی دوستون داشتم و دارم و هنوز اون خاطراتی که در این وبلاگ داشتمو خوب یادمه

اون عاشقهایی که به هم رسیدن چقدر بم انرژی میدادن و چقدر تلاش میکردیم که اونایی که که دعوا داشتنو آشتی بدیم

همش گذشت

هنوز که هنوزه جرات پاک کردن وبلاگو ندارم و اصلا دوست ندارم این وبلاگ پاک بشه

امروز به خودم گفتم بیام اینجا دیدم چندتا کامنت جدید برام گذاشتند

خوندم و تصمیم گرفتم منم مطلبی بنویسم

بعد از اون اتفاق 

با هر تلاشی بود خدمتو تموم کردم در آزمون استخدامی شرکت کردم و قبول شدم الانم مشغول کار در بیمارستان هاشمی نژادم

بعد از اصرار هر دو خانواده برای تلاش مجدد برای تشکیل خانواده بالاخره تصمیم گرفتم بدون اینکه بخوام آیسانو فراموش کنم دوباره تجربه ای جدیدو شروع کنم

اما قبل از هرچیز تمام اتفاقات قبلیو که برام اتفاق افتاده بگم ، و اینکارو هم کردم

هنوز با خانواده آیسان عزیزم در ارتباطم و هر روز صبح برای گل نازم آرزوی شادی میکنم

از تمام دوستانی که هنوز یاد ما هستند قدردانی میکنم

دوستون دارم 

بهزاد

یک سلام تلخ

امیدوارم عشقاتون پایدار و دلهاتون همیشه پاک باشه و قلباتون همیشه برای هم بزنه نه برای خودتون

یک سال گذشت

یک سال از اون روزی که من با گریه با داد و فریاد اینجا نوشتم....

خیلی ها فکر کردند من دورغ میگم ، خیلی ها فکر کردن ما از هم جدا شدیم

مهم نیست

مهم این بوده و هست که ما با عشق تمام از هم جدا شدیم

عاشقانه جدا شدیم

متشکرم از دوستانی که واقعا دوست بودند و خودشونو نشون دادن و برای کسانی که دوستان کامنتی بودند هم آرزوی موفقیت میکنم

من در ایترنت همچنان فعال خواهم بود اما نه در اینجا

عزیزم همیشه دوستت داشتم و همیشه دوستت خواهم داشت

بهزاد