من که میدانم شبی                      عمرم به پایان میرسد

نوبت خاموشی من                      سهل و آسان میرسد

من که میدانم که تا                     سرگرم و مستم

مرگ ویرانگر چه بی رحم               و شتابان میرسد

      پس چرا عاشق نباشم

من که میدانم به دنیا                 اعتباری نیست

بین مرگ و آدمی                      قول وقراری نیست

من که میدانم                          عجل ناخوانده و بیدادگر

سر زده می آید و                       راه فراری نیست

  پس چرا

 پس چرا عاشق نباشم